لیزر جوانسازی پوست شرق تهران

لیزر جوانسازی پوست شرق تهران


لیزر جوانسازی پوست شرق تهران در کلینیک زیبایی سپیدار

یکی از بهترین راه های جوانسازی پوست، جوانسازی با لیزر است، به طور کلی جوانسازی و زیباسازی پوست صورت یک روش درمانی زیبایی است.

جوانسازی پوست صورت ، عمقی مشخص از ساختار پوست صورت را هدف گرفته و به این ترتیب برای درمان مشکلات ایجاد شده در پوست صورت را درمان می کند.

لیزر جوانسازی پوست برای مشکلاتی مانند :

چین و چروک ، شل‌شدگی، تغییر رنگدانه‌ها و جای زخم و جراحت باقیمانده بر روی پوست، استفاده می شوند.

تکنولوژی لیزر، طیف گسترده‌ای از ابزار را برای جوانسازی صورت ارائه می‌دهد. لیزرها پرتوهای شدید و منظم نور هستند که از نظر میزان شدت تنوع دارند.

بسته به نیاز و فرکانس پرتو لیزر، لیزر می‌تواند از پوست عبور کند، رگ‌ های خونی را ترمیم، به‌آرامی بافت پوست را خشک و جدا ‌کند یا بر روی لایه‌ های عمیقتر پوست کار کند تا فعالیت‌های کلاژن را تحریک کند.

از لیزر به شیوه‌ های مختلف برای جوانسازی و رفع افتادگی پوست استفاده می‌شود تا چین‌ و چروک، اسکار و بسیاری از لکه‌ های دیگر را درمان کند. درمان با استفاده از لیزر ایمن، مؤثر و راحت است.

 

کاربردهای جوانسازی پوست با لیزر چیست؟

1- از بین بردن لک‌های کبدی

2- جوانسازی پوست‌های مسن

3- کاهش چین و چروک‌های پوست

4- از بین بردن جای زخم یا اسکار پوستی

5- بهبود وضعیت پوست‌های آفتاب سوخته

6- لایه‌برداری پوست و شادابی مجدد پوست

7- از بین بردن جای جوش و زخم‌های آبله مرغان

 

پیرپوستى (skin aging) چهار تابلوى اصلی دارد که عبارتند از:

چین و چروک‌ها (wrinkles)

خطوط ریز (ridges) اولین علامتى است که پس از ٢٥ سالگی در نواحى مختلف پوست کم کم ظاهر مى‌شود، درصورت عدم درمان این خطوط ریز به چین و چروک (wrinkles) تبدیل مى‌شوند .

اگر قبلاً فقط هنگام صحبت کردن، خندیدن و اخم کردن ایجاد مى‌شدند، کم کم به جزء ثابت چهره تبدیل مى‌شوند (تبدیل خطوط دینامیک به چروک استاتیک).

خطوط افقى پیشانی که در اثر حرکت بالا انداختن ابروها ایجاد مى‌شوند خطوط عمودی بین ابروها که با اخم کردن‌هاى مکرر مرتبط است و خطوط شعاعى

دور چشم، خطوط پنجه کلاغى یا (claw foot) که هنگام لبخند زدن و خندیدن ظاهر مى‌شوند تا خط خنده (nasolabial fold) و خطوط شعاعى دور لب‌ها که در سنین بالاتر ایجاد مى‌شوند، همگى از علائم فرآیند پیرپوستى هستند.

 

کاهش حجم(loss of volume)

پوست صورت، روى داربستى از استخوان، عضلات صورت و یک بالشتک چربى کشیده شده، شکل و فرم صورت ما وابسته به مجموعه این چهار ارگان است.
با افزایش سن:

1- استخوان صورت کم کم تحلیل مى‌رود و باعث مى‌شود تا برجستگى پیشانى، گونه‌ها، فک فوقانى و تحتانى و زوایاى فکى کاهش یابد.

2- عضلات صورت کوچک شده

3- چربى زیرپوست تحلیل مى‌رود

4- پوست هم نازک‌تر مى‌شود و استحکام و کشسانى خود را از دست مى‌دهد، مجموعه این تغییرات باعث شلى و افتادگى پوست مى‌شوند.

این تغییرات یک شبه اتفاق نمى‌افتد بلکه فرآیندى است که طى سالیان متمادى و بتدریج ایجاد مى‌شود، هدف جوانسازى صورت متوقف کردن و معکوس کردن این فرآیند است.

اگر چه روش‌هاى مختلف جوانسازى تا ٧٥ سالگى هم مؤثر است ولى در صورتیکه درمان‌هاى پیشگیرى کننده به موقع و به محض مشاهده علائم اولیه، انجام شود، نتایج بهترى خواهد داشت.

خمیرى شدن و از بین رفتن کشسانى پوست

بخش عمقى پوست، شباهت زیادى به ساختار بتون مسلح دارد، رشته‌هاى کلاژن مانند میلگرد، درهم تنیده شده و هیالورونیک اسید به منزله سیمان، ماتریکس بین رشته‌هاى کلاژن را پر کرده‌اند.

این ساختار، باعث استحکام و سفتى پوست مى‌شود، رشته‌هاى الاستین هم، کشسانى و الاستیسیته پوست را تأمین مى‌کند.

از سنین ٣٥-٣٠ سالگی به بعد، با پیشرفت فرآیند پیرى پوست، رشته‌هاى کلاژن و الاستین هم دچار فرسودگى و آسیب مى‌شوند و بتدریج پوست خاصیت کشسانی و استحکام خود را از دست می‌دهد.

ساختار پوست ضعیف شده و پوست خمیرى مى‌شود و ابتدا خطوط ریز و سپس چین و چروک‌های عمیق شکل می‌گیرند. همچنین، پوست خشک‌تر مى‌شود و شفافیت و یکنواختى سطح پوست از دست مى‌رود.

 

بروز انواع ضایعات پوستى

تابلوى چهارم پیرى پوست، بروز لکه‌ها و انواع خال‌ها و اختلالات رنگدانه‌اى در سطح پوست است، بسیارى ازاین خال‌ها و لکه‌ها، با استفاده از لیزر یا RF جراحى، برداشته مى‌شوند.

فرآیند پیری یا aging در هر سه لایه پوست اتفاق می‌افتد. تظاهرات پیرى پوست در هر لایه متفاوتست، این علائم بطور خلاصه عبارتند از:

 

تغییرات لایه بیرونى یا اپیدرم

این بخش از چندین لایه سلول تشکیل شده است و یک لایه نازک چربی روى سطح آن را مى‌پوشاند. در سنین بالا، کاهش تولید چربی سطح پوست، منجر به خشکی و زمخت شدن پوست مى‌شود.

اپیدرم به مرور نسبت به اشعه ماوراء بنفش (UV) حساس‌تر می‌شود. درضمن توانایی ترمیم خودکار پوست و قدرت سیستم ایمنی آن کم مى‌شود؛

در نتیجه، احتمال تکثیر سلول‌هاى خوشخیم یا بدخیم، بروز عفونت‌ها، انواع خال و ضایعات پوستى افزایش مى‌یابد و زخم‌ها دیرتر التیام می‌یابد.

تغییرات لایه میانى یا درم

این لایه، از رشته‌هاى کلاژن و الاستین که در هم کلاف شده‌اند و ماده‌اى بنام هیالورونیک اسید که مانند سیمان بین رشته‌هاى کلاژن و الاستین را پر کرده‌اند، تشکیل شده است.

این ساختار بتون مانند، به پوست استحکام و کشسانى مى‌دهد.

با پیشرفت فرآیند پیرى پوست، توایدکلاژن و الاستین و هیالورونیک اسید (که در پوست جوان فراوان است) کاهش می‌یابد.

توانایى حفظ آب پوست کم مى‌شود، بنابراین خشکی تشدید می‌شود. همچنین، مویرگ‌های خونی کوچک (capillary) شکننده تر می‌شوند.

 

تغییرات لایه زیرپوستی یا هیپو درم

این لایه بالشتکى از چربى و بافت نگهدارنده است که فونداسیون پوست را تشکیل مى‌دهد. علامت اصلى پیرى پوست در این لایه شامل کاهش اندازه و تعداد سلول‌های ذخیره کننده چربی است

که به کاهش حجم پوست، بروز چین و چروک‌های عمیق، گونه‌‌های تو خالی فرو رفته و نقص در فرآیند التیام زخم می‌انجامد.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید